Chicago Üniversitesi’nden Biyoloji Profesörü Vincent Lynch 2012 yılında kansere karşı ek genlerin olup olmadığını araştırmak için Afrikalı fillerin genlerini inceledi. Kanser, hücrelerde DNA hasarlarının birikmesi sonucu, hücrelerin düzensiz olarak çoğalmasıyla ortaya çıkar. Öyleyse vücutlarında çok sayıda hücre olan devasa hayvanlarda kanser olasılığı daha yüksek olabilir.

ABD merkezli The Atlantic dergisine göre bu, bazı durumlarda doğru bir hipotezdir. Örneğin, uzun insanlarda kısa olanlara kıyasla tümör oluşumuna daha yatkındır ya da büyük köpeklerde küçük köpeklere nazaran daha çok kanser riski vardır.

Ancak bu yönelim farklı hayvan türleri arasında değişim gösterebilir. Örneğin filler dünyanın en küçük köpek türlerinden olan Chihuahua’ya göre kansere yakalanma oranı daha düşük. Balinalar kansere karşı insanlara göre daha duyarlı değildir. Bu teoriye göre daha uzun yaşayan bu hayvanların vücudunda çok sayıda tümör olmalı. Fakat durum öyle değil. Fillerde daha fazla kansere karşı savunma hücresi bulunuyor.

Araştırma yapılan memeli hayvanların çoğunluğunda, ister 50 gram ağırlığında fare, ister 5 tonluk fil olsun kanserden ölme riski yüzde 1 ila 10 arasında değişiyor. İngiliz epidemiyolog Richard Peto’nun 1970’lerde kapsamlı olarak ele aldığı bu konuya ‘Peto’nun paradoksun’ adı veriliyor.

O zamandan beri biyologlar, konuyu açıklamak için yüzlerce hipotez önermiş, bazıları da büyük hayvanların küçük bir orana sahip olduklarını ve bunun da mutasyon oranlarını azalttığını öne sürmüşlerdir. Bazı bilim adamları ise büyük hayvanlarda, tümörlerin ölümcül hacme ulaşması için daha fazla zamana ihtiyaç duyduğunu, bu süreç içinde de 2. tümör hücresinin gelişimi sırasında diğerinin yok olduğunu iddia etmişlerdir.