Jules Grévy, 19. yüzyılın birçok yoruma, dedikoduya, fıkraya ve karikatüristlerin çizimlerine konu olan Fransız siyasetçilerden biridir. Çiftçi bir aileden geliyordu ve onlardan basitliği, iyi kalpli olmayı, güzelliği ve Fransız köylülerinin öne çıkan özelliklerinden hırsı ve cimriliği miras aldı. Yazar Edwin Abbott, onun Fransız liderliği için en iyi seçenek olduğunu söyledi. Neden? Çünkü hoş sohbetti ve içmeyi severdi.

Belki de 1879’dan 1887’ye kadar sekiz yıl iktidarda kalmasına bu özellikleri yardımcı oldu. Bu süre, Arap dünyasındaki cumhuriyetlerin standartlarına göre uzun değil. Fakat ister eşi ister cumhurbaşkanı olsun, aynı yüzü uzun süre görmek istemeyen ve yenileme eğiliminde olan Fransızlar için gerçekten uzun bir süre. Ayrıca onlar devlet başkanının cömert, şölen ve ziyafet vermeyi seven biri olmasını beklerler. Bu, Jules Grévy hakkında bilinmeyen bir noktadır. Gazeteciler ve karikatüristler, onun hakkında birçok hikaye ve fıkra ürettiler.

Gazeteci yazar Rochefort, o dönemde meşhur olan L’İntransigeant gazetesindeki sütununda Fransız polisinin gece yarısından sonra resmi gece kıyafetleri giyinen şık, genç adamın, elinde fırınlardan birinden çaldığı ekmekle yakalandığını, polis sorgusunda aşırı zaruret halinden dolayı çaldığını söylediğini yazdı. Gencin, “Cumhurbaşkanı’nın sofrasında akşam yemeğindeydim!” demesi üzerine hemen serbest bırakıldı. Polis karakolunda hemen yardım için bir miktar para toplandı. Bu polis tarihinde nadir görülen bir şeydir. Çünkü onlardan halka vermeleri değil halktan bir şeyler almaları beklenir.

Jules Grévy döneminin olmazsa olmazlarından biri de adeta bir düğün, sanat şöleni olan karikatürlerdi. Grevy boyu kısa, göbekli, kendine has bir şekle sahip beyaz sakallı bir adamdı. Sanatçılar onu yüzünü buruşturup kırıştırarak farklı şekillerde çizmeye bayılırlardı.

Basitlik ve kalp güzelliği konusunda kendisinden geri kalmayan köylü eşi için de aynı şeyler söylenebilir. Fakat evinin hanımı olduğu görülüyor. Nüktedanlar, Paris kafelerinde ona dair şu hikayeyi anlatır:
“İngiltere Veliaht Prensi olan Galler Prensi’nin Fransa’nın başkentini ziyareti sırasında Fransa devlet başkanının onu Elysee sarayında ağırlayacağını söylediler. Ziyaret sona erip de Prens gitmek için yola çıkarken Madam Grevy dönüp Cumhurbaşkanı eşine “ Jules, şu adamı kapıya kadar geçir!” dedi.

Evet, Fransızlar onun başkanlığından ve yaptığı yorumlarından hoşlandılar. Eğer damadı Daniel Wilson tarafından devrilmeseydi daha uzun süre ülkeyi yönetmesi bekleniyordu. Grevy ona çokça cömert davranarak himayesinde bulundurdu ve ‘ulusal meclise’ girmesini sağladı. Ancak Wilson bununla yetinmeyerek cumhurbaşkanlığı konumu ve ilişkilerinden yararlanarak her türlü şeref madalyasını satmaya başladı. Skandal ‘şeref madalyası skandalı’ olarak yayıldı. Bunun ardından bir sonraki yedi yıllık dönem için seçilemeyen Grevy’nin istifasını sunmaktan başka bir çaresi kalmadı. İnsanlar arasında, ‘İnsan için en kötü şey bir damada sahip olmaktır’ sözü yaygın hale geldi.