Lübnan, 6 Mayıs’ta düzenlenecek parlamento seçimlerine hazırlanırken yeni uygulanmaya başlanan Nispi Seçim Sistemi’nden faydalanmak isteyen yeni yüzler parlamentoya girmek istiyor. Ancak Lübnan siyasetinin büyük ailelerinin genç nesilleri de aynı istek doğrultusunda aday oldu.

Köklü ailelerden Canbolat, Cemil ve Franciye aileleri, yıllardır Lübnan’daki yönetim kademelerinde söz sahibi. Ülkedeki siyasi sistem, etnik ve dini gruplar arası bölüşme esası üzerine kuruldu. Lübnan’ın köklü ailelerinin üçüncü ve dördüncü nesil çocukları ülkede 10 yıl sonra ilk kez gerçekleştirilecek parlamento seçimlerine adaylıklarını açıkladı.

Halihazırda milletvekili olan ancak 6 Mayıs seçimleri için de adaylığını açıklayan Nedim el-Cemil, Lübnan’da 1982 yılında Cumhurbaşkanı seçildikten sonra suikastla öldürülen eski Cumhurbaşkanı Beşir Cemil’in oğlu ve köklü Maruni ailelerden Cemil ailesine mensup. AFP’ye adaylığı hakkında değerlendirmelerde bulunan Cemil “Köklü bir ailenin oğlu olmak yeniliklere karşı çıkmak anlamına gelmez” dedi. Lübnan’ın eski Hristiyan partilerinden el-Ketaib Partisi lideri Sami Cemil’in de kuzeni olan Nedim Cemil, “Babamın suikasta kurban gitmesi ve uğrunda öldüğü ilkeleri ile siyasete girmem arasında elbette bağlantı var. Ancak siyasete girmemin başlıca nedeni ülkemin kötü gidişatını değiştirme heyecanımdır” ifadelerini kullandı.

Geleneksel ailelerin siyasete girişini “feodalite” olarak niteleyen çevrelere katılmadığını söyleyen Cemil “Eski ailelerin yetiştirdiği yeni nesillerin ülkeye fayda sağlayacak projeler sunması mümkün değil mi? Bu kişiler belki de geleneklerinin üzerine kendilerini geliştirerek yeni bir vizyon kazanmıştır” değerlendirmesini yaptı.

Sınırlı çevrelerin eleştirilerine rağmen söz konusu ailelerin çocukları, bu ailelerin Lübnan tarihine damga vurduklarını düşünen geniş çevrelerce destekleniyor. Başbakan Saad Hariri liderliğindeki Müstakbel Partisi’nin 2007 yılında suikasta kurban giden Genel Başkan Yardımcısı Walid Eido’nun 44 yaşındaki oğlu Zahir Eido, seçimlere girişinin “feodalizm” ile ilişkilendirilmesini reddediyor. Eido, AFP’ye verdiği röportajda, “Walid Eido bana ülkede büyük bir isim bıraktı. Ancak ben de gökten zembille inmedim. 11 yıldır kendimi bilim, siyaset ve kültür alanlarında geliştiriyorum” dedi. Banka alanında kazandığı uzmanlığı Lübnan’ın hizmetine sunmak istediğini belirten Eido “Hükümetin çalışmaları için kanun çıkarılmasında ve kara para aklama ile terörün finanse edilmesine karşı mücadelede tecrübelerimi paylaşmak istiyorum” diye konuştu. Eido, Müstakbel Partisi’nin Beyrut listesinden seçime girmeye hazırlanıyor.

Köklü ailelerin adayları arasında 1970 yılında Lübnan Cumhurbaşkanlığı’na seçilen Süleyman Franciye’nin torunu Toni Franciye de var.

Lübnan siyasi hayatında önemli bir rol oynayan Velid Canbolat ise oğlu Timur’u İlerici Sosyalist Partisi listesinden aday gösterdi.

2005 yılında uğradığı suikastla öldürülen eski milletvekillerinden Cibran Toni’nin kızı Mişel Toni de 2009 seçimlerinde milletvekili olan ablası Naile Toni’den sancağı devralmayı hedefliyor.

Erkek çocuğu olmayan Cumhurbaşkanı Mişel Avn’ın temsiliyeti ise ailesinin diğer fertlerine düşüyor. Örneğin Avn’ın üç kızının eşleri arasında öne çıkan Dışişleri Bakanı Cibran Basil, Lübnan siyasetinde önemli bir role sahip. Basil ile birlikte Mişel Avn’ın kardeşi Alan Avn da parlamentoda bir sandalyeye sahip ve yeniden aday.

Seçimlerde büyük ailelerin çocuklarının adaylığı hakkında AFP’ye değerlendirmelerde bulunan “Hepimiz Vatanseveriz” koalisyonunun bağımsız 70 adayından biri olan Aktivist Vadi Esmer, “Söz konusu kişilerin liyakatlerine bakılmaması elbette kabul edilemez” diyor.

Böyle bir durumdan üzüntü duyduğunu belirten Esmer, “Ancak bu durum sadece bir partinin değil bütün partilerin yöntemi” ifadelerini kullanarak adaylık için kendisi motive eden etmenlerin başında bu durumu değiştirme isteğinin geldiğini sözlerine ekledi.

Esmer sözlerini, “Siyasi mücadelemiz, daha ilerici ve modern bir siyasi ortam getirmeyi hedefliyor. Kabile tipi ve demokrasiye uymayan bu toplumsal görüntüyü değiştirmenin zamanı geldi” diyerek sonlandırdı.

Lübnan siyasetine damga vurmuş olan aileler, 1975-1990 yılları arasında ülkede yaşanan iç savaşta da büyük rol oynamıştı.